Retteket de kernraket
de koppen glimmend
in de zon
en af en toe een
‘schiet’gebed
is dat hoe
wereldveiligheid begon?
Het ene land dat het
andere binnenviel
dikke duimen die
boven rode knoppen zweven
bommen in Syrié,
ontploffingen in Chernobyl
waar vind je nog
veiligheid in het leven?
Miljoenen sterven
aan de hongerdood
maar
defensiebudgetten blijven stijgen
want die raketten
moeten groot
om goed te zorgen
goed ‘voor ons eige’.
Want wie vertrouwt
er nog elkander?
dat is misschien de
grootste vloek
de ene nucleaire bom
nog groter dan de ander
tegen gevaar uit
onverwachtse hoek?
Want de aarde hééft
geen hoeken
planeten die zijn is
immers rond
het wordt nu tijd om
samen te zoeken
naar een
gemeenschappelijk front.
De hoek waar de
klappen vallen
daarin zitten we nu
allemáál
we kunnen het nu
definitief verknallen
onbegrensd en
internationaal
Het coronavirus
verspreidt zich vlug
en die raketkop die
zo mooi glom
voelt een beetje als
schieten op een mug
dat besef slaat pas
écht in als een bom.
Kan wereldvrede daar
beginnen???
Met z’n allen
winnen!!!
(en soms wordt dan een olifant een mug)
