Eén keer per jaar komt er nog zo’n ouderwetse berg post. Alle digitalisering op een stokje, de goede wensen als lichtpuntjes in de donkere dagen voor kerstmis horen handgeschreven.
Bij bossen rollen ze in de brievenbus, de kerstmannen, kerststerren en sneeuwpoppen met zalige, vrolijke, bruisende en zelfs gezegende kerstdagen als bijbehorende tekst. Er is één bindende factor - soms geschreven als twee, soms als drie woorden - : ‘gelukkig nieuw jaar’.
Klinkt mooi, maar wat koop je nog voor zo’n standaardrecept? Zo’n ongebreideld breed begrip met weinig gevoelswaarde? Want ja, wat IS het precies, geluk?
Tegenwoordig zijn bruisende belevenissen op de bon. Steeds meer gulle gaven veranderen in een voucher, goed voor… een half uur in een luchtballon, high tea’en in een toren, of een chocoladedip voor je hele lijf. Zou’ie er ooit komen, de waardecheque voor geluk? Ik heb’m nog niet gezien op Marktplaats. Maar misschien heb ik niet goed genoeg gezocht?
Tot die tijd blijft het piekeren wat ik mijn dierbaren moet wensen.
Alles kunnen kopen wat je hebben wilt?
Nee, wat zei mijn oma altijd? “Het bezit van de zaak, is het einde van het vermaak.”
Alles kunnen eten wat je wilt, zonder een grammetje aan te komen?
Nee, want daarmee verdwijnt de uitdaging van drie pond minder op de waagschaal die lijnen heet.
Altijd vrij zijn?
Nee, dat maakt het leven saai.
Een passende wens lijkt dus: een bescheiden beurs, een hongerdieet en een drukke boel in 2012. Alleen ben ik bang dat ik dan volgend jaar geen vriend meer over heb om een kaart aan te sturen.
Nee, mijn wens (ook voor mezelf) is dat we niet, zoals de Engelsen het zo mooi formuleren, alles ‘for granted’ aannemen en beseffen dat geluksgaranties niet bestaan. We moeten onszelf een beetje blijven inspannen. Is het gek dat mijn gedachten daarbij vervliegen naar die lekkere wijn uit Zuid-Afrika met die leuke titel op het etiket: Soek die geluk?
Welnee, want dát wordt mijn wens voor het nieuwe jaar.
Proost!
En jij ook.....natuurlijk!
BeantwoordenVerwijderen