Het klonk nog éven als een nieuw soort ijs,

corona vanille, aardbei, chocolade

Helaas, het doet alleen maar schade

heel het land, de wereld, is nu van de wijs.

En wat is wijsheid dan in deze tijden?

Moeten we echt iedereen vermijden?

Wat is wijsheid met dit virus?

Het gevaar dat nu ook hier is ?

Binnen blijven, noodgedwongen

binnen de grenzen van ‘t land

Alleen nog ruimte voor gedachtesprongen

niemand springt meer uit de band.

Alle landen gaan op slot.

Corona maakt heel veel kapot

Zulke dingen kan je niet verzinnen.

Bijna nergens mag je meer naar binnen

Restaurants, cafés die sluiten

en...mag je eigenlijk nog naar buiten?

Het is wél goed nieuws voor honden

want zij zijn de beste smoes

voor een lekker lange wandelronde

even ontsnappen uit de roes.

We zijn nu op onszelf aangewezen.

Eindelijk tijd om lekker lang te lezen?

Wat moeten we met die zee aan tijd?

Kunnen we mentaal verdrinken.

Depressief naar de bodem zinken.

Straks duurt het echt een eeuwigheid.

Waarop kunnen we nu nog vertrouwen

hogere machten ergens boven?

Een opperhoofd dat trekt aan alle touwen.

Ik ben, geloof ik, bereid dat te geloven.

Maar dan wel met die bemerking

van alle touwtjes in de knoop

die ‘verwarring’ schept beperking

maar – knip – toch ook een beetje hoop?

De maatschappij die ineens verstilde,

en wat máákten we ons altijd druk.

Is dit de adempauze die men wilde

bouwen aan hernieuwd geluk?

Mensen die om hun doden rouwen

mensen doodziek in het ziekenhuis

noodgedwongen afstand houden

en… een nieuwe kijk op ‘thuis’.

Meer dan ooit met elkaar verbonden

nieuwe kansen, nieuwe ronden

met z’n allen in de schuit of boot

en de verbroedering is groot?

Niet meer huggen maar nog even knijpen

niet uit liefde of plezier

maar om nog gauw te kunnen grijpen

naar dat laatste pak toiletpapier.

"Ik zou best binnen willen blijven

als ik maar een adresje had."

Beter kan ik ‘t niet beschrijven

dan de daklozen in de grote stad.

Sommige waarheden kan je niet verzinnen

ik vermaak me nog wel even ...binnen