“Today is the First day of the rest of your life.”
Deze misschien wel mooiste spreuk die ik ken, hangt hier aan de muur. Nee, niet op zo’n Delfts blauw tegeltje, maar steekje voor steekje geborduurd door mijn oma. Toen zij tien jaar terug overleed, was dat schilderijtje de tastbare herinnering die ik graag wilde erven. En kreeg!
Ik was dolblij, want vond dit een mooi teken aan de wand van positief leven. Wat is er hoopvoller dan iedere dag opnieuw de kans om ermee te beginnen?
Maar waarmee eigenlijk?
Vooral een Beter Mens te worden.
Maar… beter dan wat? Is het niet al goed zoals het is?
En toch, ieder jaar is er wéér zo’n dag om het roer om te gooien. De jaarwisseling, het ultieme moment om je te laten verleiden tot het maken van iets wat bijna automatisch lijkt te horen bij het duo oliebollen en bubbelwijn: goede voornemens.
En ik ben duidelijk de enige niet. Afvallen, onthaasten, uitroken, afbouwen, ontstoppen en vooral uitbannen van al die slechte gewoonten…. velen hebben er de mond van vol. Alleen jammer dat je nu al bijna de nare nasmaak van het mislukken van al die goede bedoelingen kan proeven.
Maar nog even een stapje terug: de hinkstapsprongroute zelf. Want waar eindigt het pad van goede voornemens ook alweer?
Zo’n strak stappenplan lijkt op het eerste gezicht een stimulans om de bakens te verzetten, maar die helletocht van ellenlange lijsten geeft ook bitter weinig ruimte om af te wijken van het pad. Terwijl de zijweggetjes juist zo vaak de mooiste vergezichten geven, vooral omdat je er even kan blijven staan om van het hemelse uitzicht te genieten.
Met die gedachte in het hoofd doe ik er dit jaar niet aan, goede voornemens. Of ja, eigenlijk toch wel. Eentje! Ont-moeten. Wat een tijd maakt dat vrij voor de dingen die er echt toe doen. Flexibili-tijd.
En nou maar hopen dat het niet bij dromen blijft, maar dat het er ook echt van komt.
Moet ik om dat waar te maken misschien ook eens gaan borduren?
De spreuk heb ik al:
“The best way to make your dreams come true is to wake up.”
