We gaan naar Glow. Voor’t eerst. Al zoveel enthousiaste
verhalen gehoord over de spectaculaire lichtshow die de stad waar Philips groot
is gegroeid, jaarlijks in lichterlaaie zet. Op een veilige manier.
Onrust op het station van de stad van Zoete Lieve
Gerritje, na een korte tussenstop voor zo’n echte Bossche Bol. De trein naar
Eindhoven rijdt niet, vanwege aanrijding met ‘een persoon’. Dat schept duidelijkheid.
En doordouwers. Bijna automatisch worden we in de omwegtrein via Tilburg geperst.
Pas dan denk ik aan vrijdag de dertiende, en het leven dat geëindigd is. Regen tegen
de ruiten, een beeld dat langzaam wordt uitgewist door de condens van dampende
lijven in klamme jassen.
In Eindhoven stort het ook. Glow kan nog even wachten. Op
koffie met brownie, in twee rieten schommelmandjes, hangend aan zo’n metalen
frame, stabiel … waarmee ik finaal achteroversla. “Dat moet niet kunnen!” roep
de jongen die vanachter de bar aan komt rennen, geschrokken. Zelf ben ik vooral
ondersteboven van verbazing. Niet door de ruit gevallen en alles doet het nog. Dus,
op naar het gedrang. Dit maal langs fluorescerende fata morgana’s, creatieve kroonluchters
van verknipte plastic waterflesjes, en een prachtig paleis, opgetrokken uit
duizenden lampjes in allerlei kleuren. Je zou de tijd vergeten.
Maar de terugtrein wacht niet. Of toch? Het is verdacht
druk in de stationshal. Big Sister van de omroepinstallatie is geen fan van articulatie,
maar de grote lijn van haar woordenbrij is helder: geen treinverkeer! Personen
op het spoor! Alweer? De alarmerende drieklanken vallen op z’n plek. Om de tijd
te doden nemen we een grote zak patat. Mét. Smaakt toch een beetje naar vrijdag de
dertiende.
Maar de vertraging valt mee, en er zijn nog zitplaatsen ook.
En dan begint het omringende geroezemoes de alarm alerts van onze
smartphones te overstemmen. Het snel oplopend aantal doden en gewonden wordt
fluisterend gedeeld. Gestructureerd denken lukt niet meer zo goed. Is God vertrokken uit Frankrijk? Verjaagd door bommengordeldragers die nu denken ook de hemel
te kunnen bestormen? Jean-Paul Sartre, de Franse filosoof, heeft het ooit voorspeld:
“De hel, dat zijn de anderen.”
De duisternis van deze vrijdag de
dertiende, op de locatie die ook wel de Lichtstad wordt genoemd, daar kan geen
enkele glow in the dark tegenop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten