TafeltjeDekje. Haar ervaringen met deze maaltijdservice, brengen me naar mevrouw Jansen, 86. Waarom het zelf kokkerellen niet meer ging, is een aaneenschakeling van incidenten. De botsing met een camper, haar auto op een voorrangsweg en zijzelf in coma afgevoerd naar het ziekenhuis, ontwakend met littekens en een gewonde linkerarm. Een knieoperatie. En - de genadeklap - een verbrijzelde elleboog door een val op een betonnen vloer, een pijnlijke operatiemisser en een armprothese. Het aardappels afgieten werd voor altijd onmogelijk.
De dagelijks aan huis bezorgde warme maaltijd maakt het beter te verteren. De porties royaal, maar wie de oorlog heeft meegemaakt, gooit niet gauw iets weg.
Er komt meer ter tafel dan de bevrediging van primaire levensbehoeften.
Het dubbele afscheid van haar man. Na tientallen jaren samen vervloog zijn geest naar verre oorden. Op het laatst herkende hij zijn kinderen niet meer.
“Maar als hij mij aankeek, was er die vage zweem van herkenning.”
Er lichten kleine lampjes op in haar ogen.
De enige middag dat ze weg was, is hij gestorven. Bij thuiskomst vond ze hem, voorover op de huiskamervloer. Overeind trekken lukte niet meer.
“Hij viel wel vaker, maar deze keer voelde hij zo koud.”
Het verdriet om het geen afscheid hebben kunnen nemen en het grote gemis wordt weggestreept tegen de lijdensweg die hem bespaard is gebleven.
De grote villa is verruild voor een appartement. Luxe, maar onbekend. Op de avond van de verhuizing heeft ze, samen met haar kinderen, nog koffie gedronken, in het kale, lege huis.
“Na afloop met z’n allen naar de Chinees. Je moet het toch zelf gezellig maken!”
Dat doet ze, met fleurige bloembakken op het grijze balkon, het rode gietertje paraat.
Bij mijn vertrek gaat ze mee naar beneden. Een bosje tulpen brengen naar de buurvrouw.
“Ze is zo oud en zo alleen. En zelf heb ik zoveel geluk mogen ervaren.”
Eén hand voor houvast aan de rollator, zwaait ze me uitbundig na.
Het kijkje in de keuken van haar leven, is voedsel voor de geest.
Zelf koken lukt niet meer, maar deze mevrouw kent het geheime recept voor Levenskunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten