Auto-trance

Vrijdagmiddag, na een drukke week. Met de adrenaline nog gutsend door de aderen vraagt omschakelen naar ontspanning enige gewenning.Je geest vrij maken van alle opgedane ervaringen is ook best hard werken, maar ik doe mijn uiterste best. Welwillend.

Ik voel me veilig in het stalen cocon van mijn floating tank. Even geen remmingen, maar vrijheid blijheid. Het lukt steeds beter te relaxen. Bijna automatisch ga ik van links naar rechts, en weer terug. Heen en weer. De deinende golfbeweging laat de mooiste ideeën bijna vanzelf bovendrijven. Gedachten komen en gaan, en glijden van me af. Ik kan bijna voelen hoe ze mijn energiebanen voeden.

En als ik, eerst voorzichtig en dan steeds uitbundiger, probeer hoe mijn stem klinkt, word ik verrast in de melodieuze geluidskooi. De overmoed kaatst van de wanden naar me terug, en vult de hele ruimte met een gelukkige juich. 

In volle vaart het weekend tegemoet. Om me heen een mengeling van kleuren, in elkaar verweven, uiteenwaaierend tot een artistiek palet. Ik vlieg. En ook al is het dan ook zonder vleugels en niet al te hoog, het is een prachtige vlucht. 

Mijn ogen zien weidse vergezichten, klotsende golven, stralen licht. Concentratie is niet nodig. Een zachte stem wijst me de weg, leidt me in de juiste banen. Ik hoef niet anders te doen dan louter volgen. Go with the flow. Al een beetje in trance voor de weekendcadans. 

Dit is een good trip. Bijna hallucinerend. Op weg naar nergens. Ja toch, op weg naar even los van alles en iedereen. En dan… bestemming bereikt… sta ik op de oprit. Het einde van de autorit naar huis.