Het
duurt nog wel even, maar met een beetje fantasie kan ik de kerstklokjes al
bijna horen luiden. Zeker nu de regen tegen de ruiten geselt is een winters
gevoel gemakkelijk op te roepen. Gelukkig!
Want die inspiratie is hard nodig
voor een verzoekje van een zorgorganisatie. Een originele nieuwjaarswens, mooie
woorden, blijken van waardering… allemaal een beetje leuk ‘verpakt’ bij het
jaarlijkse kerstpakket voor de medewerkers.
Tsja.
Zucht.
Ik
voel me als de tekstuele equivalent van de modefotograaf die in januari de
fotomodellen laat blauwbekken in een bloemetjesbikini omdat de summerfashion tijdig gepresenteerd moet
worden. Of de mannequin in de priktrui met kol, zwetend dekking zoekend in een
straaltje schaduw in een zomerse hittegolf.
Waar
denkt een mens in vredesnaam aan met kerstmis? Associëren, dat is de beste
basis voor een brainstormsessie met mezelf.
Naalden,
takken, bomen. Een goeie kapstok voor het ophangen van ideeën.
Kerststol,
kerstkrans. Zoete ideeën, maar daar is nog geen poëtische chocolade van te
maken.
Ter
inspiratie zoek ik versterking bij Google.
‘Kerst…”
luidt mijn trefwoord, bereidwillig door het zoekprogramma aangevuld tot kerstwens, kerstboom,
kerstgevoel.
Ja,
dat laatste lijkt me wel wat.
Met
één muisklik krijgen Stille Nacht, de herdertjes en vooral ook ‘ballen’ een
heel andere associatie.
Want wat prijkt er bovenaan de startpagina kerst-gevoel.startspot.nl?
Lak. Latex. Sexy jurkjes.
In gedachten zie ik al die zusters en broeders ineens in
een totaal ander perspectief dan in hun vormeloze witte bedrijfskleding en
klepperende gezondheidsslippers. Moeten ze toch weer strak in het pak met de
feestdagen, maar dan anders.
En ‘in touw voor het kerstdiner’ krijgt een volledig
nieuwe invulling als je die roodpluchen handboeien ziet. Zelfs een piekervaring
lijkt plotsklaps heel wat minder onschuldig dan die flonkerende ster, wiebelend
op de top van de kerstboom, waar je ieder jaar een flink stuk vanaf moet
knippen om hem passend te maken.
Maar… make love not
war… dat komt toch een heel eind in de richting van een vredige
kerstbeleving? Het is maar hoe je het bekijkt. En is het einde van het jaar
niet de beste tijd om eens uit de sleur te breken?
Ineens stroomt de inspiratie.
“Met van
nature de focus op de cliënten,
voelt zorgen
voor jezelf bijna als paradox.
Maar
soms zijn er van die momenten
die
vragen om ‘thinking out of the box’.”
En... ik weet nu ook al zomaar ineens wat ik graag in mijn kerstpakket wil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten