Vroeger, toen de
wereld nog overzichtelijk was (in ieder geval zo leek het, vanuit mijn
kinderperspectief) had je zo’n vrolijk jeugdliedje. “Witte zwanen, zwarte
zwanen
Wie gaat mee naar
Engeland varen.” Het spannendste was de eindsprint. “Ga doore, ga doore,”
maakten wij ervan. “Wie achter is, komt voohoohoo… re!” En bij die laatste
lettergreep klapten de ‘poortwachters’ hun gestrekte armen naar beneden en was
je gevangen. Onschuldig kinderspel.
In de loop der jaren is dat liedje wat weggezakt in het
collectief geheugenverlies. Dus ook bij mij. En ineens, komt het toch weer
bovendrijven. Ja bij het zien van al die de dobberende opblaasbootjes, in het journaal.
Maar nog veel meer bij de taferelen rond de grenzen. De ene dag en kan je
direct door met de trein naar Duitsland en word je met spandoeken verwelkomd.
Een dag later stuit je na het sjouwen van je hele hebben en houwen (gelukkig is
het meestal niet zoveel) op rollen prikkeldraad. Of zelfs een kordon ME-soldaten,
gewapend met spuitbussen met traangas.
Hoe moet je als vluchteling hoop houden? En bovendien wat is hoop met het woordje 'puin' ervoor?
Traangas! Die tranen komen volgens mij vanzelf al, als je alles –
echt alles – hebt achtergelaten op zoek naar een nieuwe toekomst, die al net zo
onzeker blijkt te zijn als het onveilige verleden.
Om het zelf droog te houden bij zulke beelden probeer ik
mezelf af te leiden met een wijsje in mijn hoofd. Iedere keer wordt het weer
dat ene liedje dat de boventoon voert. En eigenlijk klinkt het lang zo leuk
niet meer als ik me herinner.
Engeland is gesloten
De sleutel is gebroken
Is er dan geen timmerman
Die de sleutel maken kan?
Het onschuldige liedje schijnt een diepere bodem te
hebben. De zwanen, dat zijn de engelen die je begeleiden bij geboorte (wit) en bij
dood (zwart). En engelland - met kleine
letter en dubbel l - heeft niks met Groot-Brittannië te maken, maar is het rijk
van de engelen: de hemel dus.
Een hemel op aarde is ver te zoeken, als de woelige baren
van een gevaarlijke zeereis in een speelgoedzwemvest aan de wal gewoon doorgaan.
Geen wonder dat dat liedje nu een soort valse ondertoon heeft. Maar ja,
vluchten is dan ook geen kinderspel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten