Eigenlijk wist ik het al op de kleuterschool. Hoe hij
heette weet ik niet meer, maar ik kan bijna nog precies oproepen hoe trots ik
me voelde als we samen op de trapauto zaten. Het duurde best lang voordat ik
weer zo hevig verliefd was. Vier jaar om precies te zijn; ik in klas vier (OK, groep
6) en hij al in de hoogste groep, klas zes. Prachtig vond ik zijn blonde
schouderlange lokken, tussen al die opgeschoren nekjes. Dare to be different avant la lettre? Als ik me een beetje dichter
in zijn buurt waagde, rook ik zo’n mysterieus luchtje om hem heen. Aftershave
van zijn vader? Het maakte dat ik samen met een vriendin - met net zo’n goeie smaak
als ik - een treffende bijna(goddelijke)am voor hem bedacht: Tovenaar Langhaar.
Alras werd de rij langer. JanPiet die stoer wijdbeens kwam
aanscheuren op zijn Zundapp en zijn bloedhete bekertje chocolademelk uit de
automaat zo mooi kon laten bungelen tussen wijsvinger en duim. Een thrill voor
het fingerspitzengefuhl van mijn ontluikende verliefdheid. Johan op zijn
racefiets naast wie mijn rammelige schoolbrik ook ineens veel harder kon.
Hennie met wie ik bijna wekelijks rondjes rende om de waterplas van het park
bovenop de vuilnisbelt.
Die natgeregende blonde krullenbol van de achterbank in de
bus naar school in Rotterdam, die ik zaterdagavond terugzag in de disco. Die
avond hoefde ik niet alleen naar huis te fietsen.
De collega bij mijn eerste baantje, die geen gebruik meer
maakte van de buizenpost maar zelf wel even de documenten kwam brengen. Wat een
zegen dat e-mail toen nog niet bestond.
De opsomming kan nog veel langer, maar dat wordt saai. Iedereen
kan vast talloze voorbeelden oproepen, verliefdheden horen bij het leven. Alleen,
dat ik jongens en later mannen leuk vond, was niet zo raar. Maar stel als ik
een jongen was geweest?
Mannen die mannen zoenen, vrouwen die vrouwen omhelzen;
hoe dat eruit ziet, is morgen weer te aanschouwen bij de Amsterdamse
botenparade. Voor wie dat niet wil zien, heb ik een goeie tip. Ga lekker
wandelen in de natuur. Ga ik ook doen, samen met mijn man, twee trajecten van
het Pieterpad, van Ommen naar Holten. Kleinburgerlijk hè? Dit jaar al 31 jaar
getrouwd. En nee, geen geheim tweede leven, ook geen behoefte aan. Maar dat
betekent niet dat ik vind dat dit voor iedereen ‘de ideale norm’ moet zijn. Mijn
dochter is hetero, maar door haar tweede serieuze liefde kreeg ik een
schoonzoon die vier jaar ouder is dan ik. Gek? Tsja, is er dan een bandbreedte
voor van wie je mag houden en van wie niet?
Puur geluk, dat ik niet zo nodig hoef te vechten tegen de
klippen op. Ik ben meer van ‘go with the
flow’. Een wandelmantra voor morgen heb ik ook al, uit een gedichtje dat
iemand me pas voorlas. Geheel reclameren lukt niet, maar de eindregels weet ik
nog precies.
Laat de bloemen lekker bloeien,
en de koeien luidkeels loeien
en iedereen zich met zichzelf bemoeien.
<gaat prima op het ritme van ‘potje met vet'>En wie het met de muziek 'over een andere boeg' wil gooien:
dit is het Pridelied 2014...
https://www.youtube.com/watch?v=NEZEBCHMjnQ
Geen opmerkingen:
Een reactie posten